| ||||||||
| ||||||||
cechy charakterystyczne
Roślina roczna, 30-120 cm wysokości; nieowoszczona, cała ± gęsto, odstająco owłosiona jednokomórkowymi, sztywnymi włoskami. Łodyga wyprostowana, często gałęzista.
Wszystkie liście (także górne) ± lirowato
Kwiaty jasnożółte.
Szypuły owoców odstają pod kątem prawie prostym. Łuszczyny 20-40 mm długości, z szablasto zakrzywionym, silnie spłaszczonym dzióbkiem, równie długim jak klapy łuszczyny lub od nich dłuższym (w rozszerzonej nasadzie dzióbka czasem 1-2 nasiona), powierzchnia łuszczyny sztywno owłosiona.
Nasiona w łuszczynie białawe lub żółtawe, po (2) 4-8 (10) w łuszczynie, ponad 1.6 mm średnicy, łupina z gęstą skulpturą dołkowano-punktowaną.
Kwitnienie od (maja) czerwca do lipca (września).
Roślina jednoroczna uprawiana i dziczejąca jako chwast w zasiewach jarych, ogrodach, poza tym na ugorach, przydrożach, preferuje gleby wapienne i suche.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowa.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw. (introdukcja), 1824r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Jacek Soboń
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie. Okolice Wlenia/
leg. Jarosław Makowski
/ogr.zielny Niemcy/
właściwości i zastosowanie
W lecznictwie ludowym stosuje się Sinapis albae semen (nasienie gorczycy białej) [nie ma w farmakopei]. Nierozdrobnione i wyciągi wodne są typowym surowce śluzowym, powlekającym, łagodzącym. Rozdrobnione, mają lekkie działanie pobudzające trawienie.
Dawna uprawna roślina oleista; obecnie uprawiana na zielonkę i nasiona, które służą między innymi jako przyprawa i do wyrobu musztardy. Stosowana także jako międzyplon, nawóz zielony (ma krótki okres wegetacji), dobrze tłumiący chwasty.
Nasiona stosuje się jako przyprawę, np. dodatek do marynat.
wymagania i uprawa
Wysiew na zielony nawóz w połowie sierpnia lub później. Wcześniejszy powoduje szybkie wybijanie w kwiat (roślina dnia długiego). Ma niskie wymagania siedliskowe. Toleruje suszę.