sub-, su(c,f,g)-; hyp(o)-; par(a)-
(lat., pref.)
— sub- (przed samogłoskami i większością spółgłosek), suc- (przed c), suf- (przed f), sug- (przed g); poniżej, pod, prawie, około;
· (gr.) hypo- ύπό - pod, w dole, z dołu; (lat) infra- [nie stosowane w nazwach roślin i grzybów];
· (gr.) par(a)- παρα- prawie, około, także w wyrazach złożonych w znaczeniu jak lat. spurius: fałszywy, złudnie podobny do ...
· przedrostek stosowany w epitetach zwykle dla obniżenia siły danej cechy np. suberectus - (trochę, nieco)-wzniesiony; lub wskazania niższego położenia np. subalpinum
alpīnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus
(nazwa geograficzna, adj.)
— alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes);
zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach;
czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór;
odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")