Quercus palustris (dąb błotny)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 3722 "pędy cienkie, zwisłe" w "Quercus (dąb)"

Drzewo o gładkiej szarej korze, dopiero w starym wieku płytko spękanej. Gałęzie i pnie z licznymi krótkimi ulistnionymi pędami; drzewo słabo oczyszcza się z suchych gałęzi i gałązek (długo suche pozostają w koronie). Pędy cienkie, zwisłe; podobnie końce gałęzi. Pączki nagie.

space

Żołędzie na krótkich szypułkach, drobne (ok. 10mm średnicy), półkuliste, do 1/3 ukryte w cienkiej miseczce. Endokarp (wewnętrzna strona łupiny nasiona) filcowato owłosiony.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Quercus palustris (dąb błotny)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Pochodzi ze środkowo-wschodnich rejonów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na długotrwale zalewanych poza sezonem wegetacyjnym terenach nadrzecznych, na glebach kwaśnych.

space

🌳 drzewa liściaste

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

💧 woda: gleba stale wilgotna do podmokłej

☷ gleba: preferuje lekko kwaśne

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5a

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#6) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

Isabel

▫	bez odmiany
▫	‘Betty Jean’ — liście silnie powcinane
◔	‘Green Dwarf’ — karłowa, wolnorosnąca, do 120 cm wysokości, korona kulista, zwarta
○	‘Green Pillar’ — wąskokolumnowa; jesienią liście szkarłatne
▫	‘Isabel’ — zwarta, kulista korona
▫	‘Windischleuba’ — liście nieregularnie biało plamiste

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany