| ||||||
| ||||||
| ||||||
| ||||||
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Drzewo o szerokiej kulistej koronie.
Kora na pniu ciemna, silnie spękana.
Długopędy grube, owłosione potem nagie, oliwkowozielone.
Przylistki przy górnych i bocznych pączkach trwałe, gęsto filcowato owłosione.
Okwiat kwiatów męskich podzielony do nasady na wąsko lancetowate odcinki.
⇈
🌱
W Europie na południe od Polski i w Azji Mniejszej, gdzie rośnie na nasłonecznionych, suchych, wapiennych glebach.
U nas rzadko sadzony w parkach.
🌳 drzewa liściaste • liście sezonowe
wysokość: do 30 m
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ○ | bez odmiany |
wybrane okazy · selected collections ⇈
#4
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy /
#14
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Przelewice/
#9
leg. Marek Snowarski
/OBUAM Poznań/
#2
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Kostrzyca/
#10
leg. Jacek Soboń
/Jelenia Góra, koło teatru/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Quercus frainetto [🔉 kwer·kus *] • Quercus conferta [🔉 kwer·kus *] • (pl) dąb węgierski
quercus, -ūs
(lat., subst., f)
— łacińska nazwa niektórych dębów, zwłaszcza (rodzimych dla Polsk): dębu szypułkowego (Quercus robur), dębu bezszypułkowego (Quercus petraea) i dębu omszonego (Quercus pubescens)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji