Petasites spurius (Retz.) Rchb. [🔉 pe·ta·si·tes *]

Bylina. Kłącze w węzłach zgrubiałe.

Łodyga kwiatostanowa do 30 (40) cm wysokości; łuskowate liście łodygowe lancetowate 55-100 mm długości

Blaszka liściowa w zarysie trójkątna do pięciobocznej, z bardzo szeroką zatoką nasadową, brzeg blaszki nierównomiernie ząbkowany, spód blaszki trwale biało kutnerowaty, także na nerwach.

Listki okrywy zaostrzone, jasno obrzeżone, u nasady wełnisto owłosione, bez włosków gruczołowatych.

Kwiaty żółtawe lub różowawobiałe.Bylina. Kłącze w węzłach zgrubiałe.

Blaszka liściowa w zarysie trójkątna do pięciobocznej, z bardzo szeroką zatoką nasadową, brzeg blaszki nierównomiernie ząbkowany, spód blaszki trwale biało kutnerowaty, także na nerwach.

Kwiaty żółtawe lub różowawobiałe.

Dość częsty. Piaszczyste brzegi dużych rzek i Bałtyku, rzadko nad jeziorami.Dość częsty. Piaszczyste brzegi dużych rzek i Bałtyku, rzadko nad jeziorami.

W ziołolecznictwie (nie ma w farmakopei) stosuje się Petasitidis folium (liść lepiężnika) jako środek śluzowy.W ziołolecznictwie (nie ma w farmakopei) stosuje się Petasitidis folium (liść lepiężnika) jako środek śluzowy.