wymagania i uprawa
Pelargonia bluszczolistna nie jest zbyt wymagająca w uprawie. Znosi uprawę w półcieniu i jest bardziej (od rabatowej) tolerancyjna na większe uwilgotnienie podłoża i deszcze. Warunki uprawy są szczegółowo opisane na stronie pelargonie (Pelargonium hort.).
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#9) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | bez odmiany |
| ‘Ametyst’ — kwiaty fioletoworóżowe | |
| ‘Apricot’ — kwiaty pełne, różowopomarańczowe | |
| ‘Cascade’ — kwiaty pojedyncze, czerwone lub różowe, bardzo żywotna | |
| ‘El Gaucho’ — kwiaty ciemnoczerwone | |
| ‘Evka’ — liście zielone, biało obrzeżone; kwiaty pojedyncze, czerwone | |
| ‘Labarta’ — kwiaty ciemnoróżowe | |
| ‘Onyx’ — kwiaty białe | |
| ‘Perła Smolic’ — kwiaty pełne, ciemnoczerwone |
opis Pelargonium peltatum
Gatunek botaniczny pochodzi z Afryki Południowej.
Liście mięsiste, tarczowate, średnicy 4-6 cm, o ogonku liściowym przyrośniętym w pobliżu centrum obrysu blaszki liściowej, płytko wcięte na pięć płatów - przypominają w zarysie liście bluszczu (Hedera helix) (stąd epitet gatunkowy).
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Pelargonium peltatum hort. • Pelargonium ×hederaefolium [🔉 * he·de·re·fo·li·um] • (pl) pelargonia bluszczolistna
hedera, -ae; hederaceus, -a, -um
(lat., subst., f)
— starorzymska nazwa bluszczu pospolitego (Hedera helix);
dopełniacz hederae;
przymiotnik hedareaceus, -ea, -eum (bluszczopodobny, bluszczowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji