Papaver nudicaule L. [🔉 pa·pa·ver *]

Krótkotrwała bylina z rejonów arktycznych i wysokogórskich całej Półkuli Północnej. W praktyce ogrodniczej kwiat dwuletni. Tworzy niskie kępki, 25-40 (50) cm wysokości, u odmian także wyższe do 80 cm.

Atrakcyjny z uwagi na wczesne i bardzo długie kwitnienie. Kwiaty w zależności od odmiany czerwone, pomarańczowe, żółte, różowe do białych i pośrednie oraz dwukolorowe, czasem bardzo duże, do 18 cm średnicy. Kwitnie obficie w drugim roku uprawy od maja do września.

Na rabaty, do ogrodów skalnych. Użytkowany także jako kwiat cięty — kwiaty (nie jak u krajowych maków) długo utrzymują się w wazonie. Należy przycięte końcówki łodygi na krótko zanurzyć w gorącej wodzie — to zwiększa trwałość w wazonie.Krótkotrwała bylina z rejonów arktycznych i wysokogórskich całej Półkuli Północnej. W praktyce ogrodniczej kwiat dwuletni. Tworzy niskie kępki, 25-40 (50) cm wysokości, u odmian także wyższe do 80 cm.

Na rabaty, do ogrodów skalnych. Użytkowany także jako kwiat cięty — kwiaty (nie jak u krajowych maków) długo utrzymują się w wazonie. Należy przycięte końcówki łodygi na krótko zanurzyć w gorącej wodzie — to zwiększa trwałość w wazonie.

Wymaga stanowiska z pełnym słońcem. Gleba przeciętna, przepuszczalna, głęboko spulchniona; stale umiarkowanie wilgotna; odczyn obojętny lub lekko zasadowy.

Standardowo uprawia się jak kwiat dwuletni. Wysiew nasion (800-1000 szt./g) wprost do gruntu w maju lub czerwcu. Idealnie gdy wprost w miejscu docelowym bo źle znosi przesadzanie. Ze względów praktycznych częściej przygotowuje się sadzonki na rabacie zapasowej skąd przesadza się na miejsce docelowe, wraz z bryłą ziemi, w sierpniu lub wrześniu. Docelowa rozstawa roślin w rzędzie co 10-15 cm, pomiędzy rzędami 20-30 cm.Wymaga stanowiska z pełnym słońcem. Gleba przeciętna, przepuszczalna, głęboko spulchniona; stale umiarkowanie wilgotna; odczyn obojętny lub lekko zasadowy.