Padus (czeremcha)

⇑ kl 1789 "kwiaty w długich, ponad 12-kwiatowych gronach, owocostany zwykle zwieszone" w "Prunus (śliwa)"

nazwa pozycji klucza *alternatywy dla tej pozycji · do pozycji w szablonie klucza: (z) · powrót z szablonu klucza: (p)

		liście miękkie, górą matowe liście skórzaste, górą błyszczące pestka bruzdowana · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Kwiatostan zwieszony, rzadziej wznoszący się. Płatki szeroko odwrotniejajowate, 10-15 mm długości, prawie dwa razy dłuższe od pręcików. Dno kwiatowe owłosione; ząbki kielicha nietrwałe. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Padus avium* Mill. (czeremcha zwyczajna) syn. Padus racemosa (Lam.) Gilib. nom. illeg. · Prunus padus L. · rodzimy takson flory Polski ^[491]

		liście skórzaste, górą błyszczące *liście miękkie, górą matowe · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Płatki nie dłuższe lub tylko nieco dłuższe od pręcików. Dno kwiatowe nagie. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony

				liście szeroko odwrotniejajowate liście podługowate · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Ząbki kielicha w czasie owocowania opadłe. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Padus virginiana* (L.) M. Roem. (czeremcha wirginijska) syn. Prunus virginiana L. · antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

				liście podługowate liście szeroko odwrotniejajowate XL owoce z zachowanymi resztkami kielicha · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Ząbki kielicha nie odpadają w czasie owocowania. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Padus serotina* (Ehrh.) Borkh. (czeremcha amerykańska) czeremcha późna · syn. Padus virginiana auct. non Mill. · Prunus serotina Ehrh. · antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

opis

Padus serotina (czeremcha amerykańska) — czeremcha amerykańska (Padus serotina) · w czasie owocowania

Niewysokie drzewa, rzadziej krzewy o ±kulistej koronie. Młode gałązki owłosione, powoli łysiejące, bez cierni, z licznymi przetchlinkami. Kora stosunkowo gładka, jedynie w starszym wieku spękana. Pąki okryte przylistkami i nasadą ogonka liściowego. Pędy zakończone pąkiem szczytowym.

space

Kwiaty dość drobne, o krótkich szypułkach, zebrane w długie, wielokwiatowe ((6)12-35), grono. na krótkich, jednorocznych, pędach bocznych z kilkoma liśćmi u nasady. Kwiaty obupłciowe, drobne, pachnące, pięciokrotne.

space

Owoce kulistawe lub jajowate, pestkowce, do 10 mm średnicy, nagie, czerwone, czarnopurpurowe do czarnych. Egzokarpium cienkie, soczyste. Endokarpium twarde, tworzy kulistą do jajowatej pestkę, gładką albo bruzdowaną.

space

skorowidz tabel	Padus avium (czeremcha zwyczajna) Padus racemosa (Lam.) Gilib. nom. illeg. · Prunus padus L. · rodzimy takson flory Polski^[491]	Padus serotina (czeremcha amerykańska) czeremcha późna · Padus virginiana auct. non Mill. · Prunus serotina Ehrh. · antropofit zadomowiony we florze Polski^[491] · kenofit, zadomowiony, inwazyjny[234]	Padus virginiana (czeremcha wirginijska) Prunus virginiana L. · antropofit zadomowiony we florze Polski^[491] · kenofit, zadomowiony[234]
liście	XL liść Liście miękkie, rzadziej grubawe; górą matowe; spodem skąpo owłosione lub nagie.	XL liście Liście skórzaste, z wierzchu ciemnozielone, połyskujące; spodem jaśniejsze, żółtawozielone, rzadko owłosione, gęściej rdzawo owłosione wzdłuż nerwu głównego; z ponad 15 parami słabo wystających żyłek bocznych. Brzegiem drobno piłkowane z ząbkami zagiętymi ku blaszce.	Liście mniej sztywne i bardziej matowe niż u czeremchy późnej (Padus serotina); szeroko odwrotniejajowate; brzeg odstająco ząbkowany; spodem nagie lub z pęczkami włosków tylko w kątach nerwów odchodzących od nerwu głównego. Z 8-11 parami nerwów bocznych,
kwiatostan	Kwiatostan zwieszony, rzadziej wznoszący się.	XL gałąź z kwiatami Kwiatostan wzniesiony lub wznoszący się.
kwiaty	kwiaty Płatki szeroko odwrotniejajowate, 10-15 mm długości, prawie dwa razy dłuższe od pręcików. Dno kwiatowe owłosione;	kwiatostan Płatki drobne 2.5-4(6) mm długości, na szczycie z 3-4 drobnymi ząbkami; nie dłuższe lub tylko nieco dłuższe od pręcików. Dno kwiatowe wewnątrz nagie.	Płatki nie dłuższe lub tylko nieco dłuższe od pręcików. Dno kwiatowe nagie.
owoce	Ząbki kielicha nietrwałe, nie pozostają na owocu. Niedojrzałe owoce zielonawe, dojrzałe czarne. Pestka bruzdowana.	owoce z zachowanymi resztkami kielicha Ząbki kielicha trwałe, pozostają na owocu. Owoce niedojrzałe różowe lub czerwonawe, potem ciemnoczerwone do czarnych. Pestka gładka.	Niedojrzałe owoce czerwonawe, dojrzałe czerwonoczarne, bez ząbków kielicha (te opadają wcześniej). Pestki gładkie.
kora, zapach	Kora ma przyjemny zapach. Roztarte pączki mają zapach przypominający migdały.	Roztarta kora o charakterystycznym, ostrym, stosunkowo przyjemnym zapachu, podobnym do tego u czarnej porzeczki.	Kora po roztarciu o nieprzyjemnym zapachu.
występowanie	Pospolicie na terenie całego kraju. W lasach i zaroślach. Miejsca wilgotne, nad wodami.	Gatunek często spotykany. Sadzony i obecnie także zdziczały, szeroko rozpowszechniony. Ekspansywne drzewo o charakterze inwazyjnym.	Rzadko sadzone drzewko lub krzew ozdobny. Lokalnie zdziczałe i zadomowione.