Oenothera glazioviana (wiesiołek czerwonokielichowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 4963 "płatki 40-55mm długości i znacznie szersze" w "Oenothera (wiesiołek)"

Roślina dwuletnia.

space

Liście łodygowe wąsko do podługowato eliptycznych, płaskie, dolne zwykle pomarszczone, obustronnie niegruczołowato owłosione, nerwy główne zwykle czerwone.

space

Hypancjum 40-52mm długości, odlegle gruczołowato i niegruczołowato owłosione, zielonawe. Listki kielicha czerwone, rzadziej w cieniu zielone, 38-63mm długości; koniuszki działek 3-8.5mm długości, na pąkach w nasadzie łukowato rozchodzą się.

space

Zalążnie i młode torebki odlegle lub gęsto, odstająco niegruczołowato owłosione, włoski z czerwoną brodawkowatą podstawą i gruczołowato owłosione. Torebki do 32mm długości, zielone, przeważnie podłużnie czerwono pręgowane, młode czerwono punktowane; na szczycie z czterema, do 1.5mm długości, ±uciętymi lub wyraźnie wykrojonymi ząbkami.

Kwitnienie od czerwca do września.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

wystepowanie - Oenothera glazioviana (wiesiołek czerwonokielichowy)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Oenothera glazioviana (wiesiołek czerwonokielichowy)

Uprawiana ozdobna. Dziczejąca i zdziczała, zadomowiona i spotykana dziko przy szlakach kolejowych, na przydrożach, w opuszczonych ogrodach.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012)^[234]/:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1879r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.