|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Bylina z silnym systemem korzeniowym i silnie rozgałęzioną głową korzenia.
Łodygi podnoszące się lub wzniesione, 30-100 cm wysokości.
Wszystkie kwiaty w kwiatostanie całe fioletowe albo niebieskofioletowe, rzadko jasno niebieskie, białe. Kielich 5-9 mm długości. Korona (6) 8-12 mm długości.
Przynajmniej niektóre strąki zawinięte (1.5) 2-3.5 (5)×. Strąki 5-9 mm średnicy, z widocznym prześwitem w centrum stosunkowo luźnych zwojów.
Kwitnienie maj-październik.
Ważna gospodarczo uprawiana roślina pastewna. Dostarcza zielonej masy o wysokiej zawartości białka. Uprawy, z uwagi na bakterie brodawkowe, efektywnie wiążą azot z powietrza.
Często zdziczała na terenach zruderalizowanych, poboczach dróg, skarpach, miedzach itp. Preferuje stanowiska ciepłe, na glebach lekkich, bardziej suchych, żyznych, zasobnych w wapń.
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja południowo-zachodnia (Kaukaz).
• Czas przybycia na teren Polski: XVIw.?, 1832r., 1837r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja południowo-zachodnia (Kaukaz).
• Czas przybycia na teren Polski: XVIw.?, 1832r., 1837r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#3
leg. Marek Snowarski
/Wrocław Jarnołtów/
