Leucojum aestivum L. [🔉 le͡u·ko·jum *]

Bylina cebulowa.

Kwiatostan zwykle wielokwiatowy (przeważnie 2 do 5 (7) kwiatów).

Liście stosunkowo szerokie, ok. 1 cm szerokości, ciemnozielone.

Wysoka, 35 – 60 cm wysokości. Kwitnienie w maju i czerwcu.

Często uprawiana (i zdziczała lub rosnąca na naturalnych górskich stanowiskach) śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) jest niższa, ma pęd kwiatostanowy dłuższy od liści, jednokwiatowy (rzadziej dwukwiatowy). Kwiaty pojawiają się wcześniej - w marcu i kwietniu. Różni się też białawymi (L.a. ma czarniawe) nasionami i szeroką, wydłużoną (L.a. ma prawie kulistą) torebką.

Niezbyt często uprawiana roślina ozdobna, rzadko dziczejąca.

Stanowisko półcieniste, wilgotne. Rozmnaża się przez oddzielanie cebul przybyszowych, w okresie letniego spoczynku - w sierpniu lub wrześniu. Cebule nie mogą przesychać, należy je od razu sadzić.