Śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) występuje na naturalnych stanowiskach w górach i na pogórzu - z uprawy zadomowiła się w lasach liściastych i zaroślach niżu Polski. Pozostałe to rzadko uprawiane cebulowe byliny ozdobne. Wymagania i uprawa są opisane na stronie śnieżycy wiosennej (Leucojum vernum).
objaśnienie skrótów
↓niekwiaty pojedyncze, rzadko po 2-3; liście zwykle krótsze od głąbika
Leucojum vernum (śnieżyca wiosenna)
Leucojum vernum (śnieżyca wiosenna)
Leucojum vernum (śnieżyca wiosenna)
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Rośliny 10-35 cm wysokości.
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
▶ Leucojum vernum L. (śnieżyca wiosenna)
wystepowanie - Leucojum vernum (śnieżyca wiosenna)
syn. Leucoium vernum L. · takson rodzimy lub trwale zadomowiony [491]
  Wilgotne lasy, także uprawiana i dziczejąca.
↑nie kwiaty w skąpokwiatowym baldaszku, po 2-7
Leucojum aestivum
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Rośliny 30-60 cm wysokości.
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
▶ Leucojum aestivum L. (śnieżyca letnia)
syn. Leucoium aestivum L. · efemerofit [491]
  Bardzo rzadko uprawiana i dziczejąca.
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji