Lepidium ruderale L. [🔉 le·pi·di·um *]

Roślina jednoroczna lub dwuletnia, często szarozielona, o nieprzyjemnym zapachu. Łodyga 10-20(30)cm wysokości, zwykle rozgałęziająca się już w dole, z łukowato odchodzącymi pędami; krótko, odstająco owłosiona, włoski cienkie, krótkie, walcowate, tępe.

Działki jajowato-lancetowate, 0.8mm długości, z białawym błoniastym obrzeżeniem, po przekwitnięciu zwijają się podłużnie, są równowąskie. Płatków zwykle brak. Pręciki dwa, wewnętrzne.

Łuszczyny szeroko eliptyczne, płaskie, 2-2.5mm długości i 1.5-2mm szerokości, nagie. Oskrzydlenie łuszczyny widoczne tylko przy płytkim (1/6 długości owocu) wcięciu, tam tępo szpiczaste, wcięcie zawiera się w kącie prostym; szyjka słupka bardzo krótka, ok. 0.1mm długości, tak że znamię słupka niemal siedzące. obramowanie przegrody w nasadzie ±tak szerokie jak szypuła.

Kwitnienie maj-lipiec.

Przydroża, tereny kolejowe, ruderalne. Na glebach wysychających, żyznych, czasem zasolonych, zwięzłych.