cechy charakterystyczne
Gatunek bardzo zmienny, w szczególności dotyczy to wielkości i kształtu owoców.
Stosunkowo często spotyka się egzemplarze nierozgałęzione, z luźnym owocostanem i ± całobrzegimi górnymi liśćmi, poza tym o cechach gatunku. Są one czasem ujmowane jako Lepidium neglectum Thell. (pieprzyca zaniedbana). Zasadność wyodrębniania tego taksonu jest poddawana w wątpliwość [71.3].
Roślina jednoroczna, rzadziej dwuletnia, bez nieprzyjemnego zapachu. Korzeń cienki, wrzecionowaty do nitkowatego, jasny. Łodyga (7)15-30(50)cm wysokości, zwykle w górze rozgałęziająca się; cała gęsto owłosiona, włoski odstające, bardzo krótkie, walcowate, tępe, podobne do brodawek, na szypułkach kwiatów i owoców podobne, proste i odstające lub nieco sierpowato zakrzywione.
Kwiaty bardzo drobne. Działki jajowate, biało błoniasto obrzeżone, od strony kwiatostanu długo szczeciniasto owłosione, w górze fioletowo nabiegłe. Płatki szczątkowe, podługowato równowąskie, o ok. 1/3 krótsze od działek, w pierwszych kwiatach podobnej długości, czasem brak. Pręciki dwa, wewnętrzne.
Łuszczyny odwrotnie jajowate rzadziej do prawie okrągłych, płaskie, (2.2)2.5-3.5(4)mm długości i 2-3mm szerokości, nagie, wąsko oskrzydlone, skrzydełka przy wcięciu zaokrąglone, wcięcie wąskie i stosunkowo głębokie, jego brzegi pod kątem ostrym. Szyjka słupka bardzo krótka, znamię niemal siedzące. Obramowanie przegrody łuszczyny w nasadzie wyraźnie szersze od szypuły.
Kwitnienie maj-lipiec(wrzesień).
Tereny kolejowe, ruderalne, przydroża, składowiska żwiru, piaskownie.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1888r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Anna Nowak-Dańda
/sąsiedztwo nieczynnej stacji kolejowej, Roztocze Środkowe/
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/siewki/
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Śródmieście/