Iris orientalis (kosaciec żółtawy)

krótki opis

Polska nazwa „kosaciec wschodni” w literaturze odnosi się bądź do Iris orientalis Mill. (którego dla uniknięcia zamieszania lepiej nazywać kosaćcem żółtawym), bądź do Iris orientalis Thunb. ≡ kosaćca krwistego (Iris sanguinea).

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Iris orientalis (kosaciec żółtawy)

takson uprawiany, nie ujęty w czekliście ^[491]

⇈ 🌱

byliny cebulowe, bulwiaste lub kłączowe

wysokość: 0.6 – 1 m

kwitnienie: od maja do czerwca

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna

☷ gleba: żyzna • ciężka (gliniasta/ilasta)

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5

ekologiczne liczby wskaźnikowe Iris orientalis (kosaciec żółtawy)

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

20 – 10 szt./m² • rozstawa: 22 – 32 cm

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Iris orientalis Mill. [🔉 i·ris o·ri·en·ta·lis] • Iris gigantea Carrière [🔉 i·ris *] · Iris ochroleuca L. [🔉 i·ris *] · Iris spuria L. ssp. ochroleuca(L.) Dykes • (pl) kosaciec żółtawy

orientalis, -e (lat., adj.) — wschodni; oriens, -entis - wschód (słońca)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈