Iris danfordiae (Balcer) Boiss. [🔉 i·ris *]

Bylina cebulowa z Anatolii (Turcja), gdzie rośnie kamienistych zboczach, w świetlistych lasach, zaroślach itp.; u nas uprawiana w ogrodach.

Na rabaty cebulowe, do ogrodów skalnych, najlepiej w większej grupie. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Stanowisko słoneczne. Gleba żyzna, przepuszczalna, w okresie wegetacji wilgotna, w okresie spoczynku letniego możliwie sucha (najlepiej jednak cebule wykopać na lato); odczyn obojętny lub lekko zasadowy. Warto nawozić. Gatunek wystarczająco mrozoodporny dla uprawy w Polsce.

Cebule sadzi się we wrześniu lub na początku października, stosunkowo płytko, na głębokość 5-8 cm.