Inula helenium (oman wielki)

cechy diagnostyczne w kluczu:Inula (oman)kl 5722

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. ^[491]

wystepowanie - Inula helenium (oman wielki)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Inula helenium (oman wielki)

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.)^[234]:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Europa wschodnia, Azja zachodnia i środkowa
• Czas przybycia na teren Polski: XVIw.?, XVIIIw., 1837r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Inula helenium (oman wielki)

⇈ 🌱

Dawniej w farmakopei był Inulae radix (korzeń omarnu). Stosowany jako lek wykrztuśny i w mieszankach ziołowych.

ogród naturalistyczny

byliny ogrodowe

roślina lecznicza

wysokość: 1.8 – 2 m

kwitnienie: od lipca do sierpnia

wymagania i uprawa

⇈ 🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce lub pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna także gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

opcje ×

+chcę to +oferuję to

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

○	bez odmiany +chcę to +oferuję to

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections ⇈

22 06 08 - 189
leg. Marek Snowarski
/Wrocław Ogród Botaniczny/

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Slavík, B., Štěpánková, 2004 — Květena České Republiky 7 [71.7]
Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1971 — Tom XII [16.12]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
Tzvelev N.N., 1994 — Flora Partis Europaeae URSS. T.7 [86.7]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Schischkin B.K., 1959 — Flora URSS. T.25 [85.25]
Tutin T.G. et al., 1976 — Flora Europaea. Volume 4. Plantaginaceae to Compositae (and Rubiaceae) [150.4]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Walewski W., 1985 — Towaroznawstwo zielarskie [332]
Kołodziej, B. red., 2010 — Uprawa ziół. Poradnik dla plantatorów [403]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., 2012 — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych [234]