Equisetum pratense Ehrh. [🔉 e·kwi·se·tum pra·ten·se]

Letnie pędy asymilacyjne wyrastają równocześnie z zarodnionośnymi, 10-50cm wysokości i 1-4mm średnicy; rozgałęzione okółkowo, gałązki dalej nierozgałęzione.

Ząbki pochew łodygowych z szerokim żółtawym suchobłoniastym obrzeżeniem, w środku z wąskim brązowym paskiem; tak długie jak pochwa; liczba ząbków (8)10-20. Sama pochwa (bez ząbków) krótsza lub tak długa jak szeroka.

Kanał centralny zajmuje około połowy średnicy łodygi.

Lasy łęgowe, zarośla przy ciekach wodnych, na glebach wilgotnych, nie toleruje wapnia. Siedliska częściowo zacienione. Często populacje głównie płonne, rozmnażające się na drodze wegetatywnej.

Roślina trująca. Podobnie jak skrzyp polny (Equisetum arvense).