Cymbalaria pallida (Ten) Wettst. [🔉 cym·ba·la·ri·a *]

Bylina zimozielona, liście i łodyga owłosione umiarkowanie do kutnerowatych. Płożące się pędy do 20 cm długości.

Międzywęźla w końcowej części pędu zwykle wyraźnie skrócone, znacznie krótsze niż w środkowej części pędu, tak że długoogonkowe liście przewyższają szczyt łodygi. Ulistnienie w większości naprzeciwległe. Liście w zarysie okrągławe, nieco szersze niż dłuższe, do 30 mm szerokości, całobrzegie lub płytko wcięte, pięciołatkowe, środkowa łatka najdłuższa, łatki zaokrąglone do tępo zaostrzonych.

Korona kwiatowa duża, 15-25(30) mm długości, w tym ostroga 6-9 mm długości, do dwóch razy dłuższa niż gęsto owłosiony kielich, fioletowoniebieska. Torebka naga, nieco dłuższa do kielicha. Nasiona jajowate, ok. 1 mm długości, ostro pomarszczone.

Niska bylina z zachodnich Apeninów, gdzie rośnie na skałach i piargach.

Preferuje skałki wapienne i suchsze stanowiska niż cymbalaria bluszczykowata (Cymbalaria muralis) i jest zdecydowanie mniej ekspansywna.