| ||||||
| ||||||
cechy charakterystyczne
Rośliny dwuletnie.
Łodyga podnosząca się, 15-50cm wysokości.
Płatki 5.5-9.5mm długości, 2.3-4mm szerokie, z nerwami bocznymi łączącymi się ze sobą i tworzącymi dwa lub więcej poletek po każdej stronie nerwu głównego.
Kwitnienie kwiecień-czerwiec.
występowanie
takson wymarły na terenie Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.239 wg aktualnego rozporządzenia).
Nie mają do niego zastosowania wyłączenia spod ochrony uzasadnione względami godpodarki rolnej, leśnej lub rybackiej (§8.1).
Nie mają do niego zastosowania wyłączenia spod ochrony dla przypadków obrotu okazami pochodzącymi z zagranicy (§8.3). Wymaga ochrony czynnej.
Do ustawowej ochrony został włączony w 1983 roku.
Jest to endemit flory Polski, wymarły na stanowiskach naturalnych (źódliska koło Olkusza). Utworzono stanowiska zastępcze – źródła Centurii (najliczniejsze stanowisko) i Wiercicy na wyż. Krakowsko-Częstochowskiej.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Status "Natura 2000": priorytetowy takson o znaczeniu wspólnotowym (kod: 2109, lp.178[407])
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: EW – wymarły w warunkach naturalnych
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: EW – wymarły w stanie dzikim na swoich naturalnych stanowiskach.
Na liście z 2006r. takson miał status — EW – wymarły lub zaginiony na stanowiskach naturalnych
W Europie — EN – zagrożony.
Globalnie — EN – zagrożony.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 2.
Na liście z 2006r. takson miał status — EW – wymarły lub zaginiony na stanowiskach naturalnych
W Europie — EN – zagrożony.
Globalnie — EN – zagrożony.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 2.
