cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.305 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku.


pokazana po zalogowaniu

Lasy liściaste, buczyny, grabowe, dębiny, lasy mieszane, rzadziej w lasach iglastych, na obrzeżach, w zaroślach i na łąkach. Na glebach obojętnych i zasadowych, żyznych, próchnicznych, świeżych, nawapiennych i nie nawapiennych.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: VU – narażony.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <2000km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤10
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (ii) obszaru zasiedlonego
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji.
wybrane okazy · selected collections ⇈

#12
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur.
/Olkusz.; Pazurek [buczyna karpacka]./

#2
leg. Anna Nowak-Dańda
/Hutki-Kanki - Wyż. Krakowsko-Częstochowska /

#2
leg. Jacek Soboń
/okolice Wlenia, Pogórze Kaczawskie/

#2
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Goleszowa/

#2
leg. Barbara Łotocka
/Pieniny/

#3
leg. Jacek Soboń
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Cephalanthera longifolia [🔉 ce·fa·lan·te·ra lon·gi·fo·li·a] • Cephalanthera longifolia [🔉 ce·fa·lan·te·ra lon·gi·fo·li·a] · Cephalanthera longifolia [🔉 ce·fa·lan·te·ra lon·gi·fo·li·a] • (pl) buławnik mieczolistny
longifolius, -a, -um
(lat., subst.)
— długolisty; przymiotnik złożony z long- (długo-) -i- -folius (-listny)
longi-; dolicho-
(lat., pref.)
— długo-;
przedrostek w licznych przymiotnikach złożonych;
(lat.) longi- od longus,-a,-um (długi);
(gr) dolicho- od dolichos δόλιχος (długi)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji