Cephalanthera damasonium (buławnik wielkokwiatowy)

Cephalanthera damasonium (Mill.) Druce [🔉 ce·fa·lan·te·ra *]

buławnik wielkokwiatowy

Cephalanthera alba Crantz [🔉 ce·fa·lan·te·ra *] · Cephalanthera alba (Crantz) Simonk. [🔉 ce·fa·lan·te·ra *] · Cephalanthera grandiflora Gray [🔉 ce·fa·lan·te·ra *] · Cephalanthera pallens Rich. [🔉 ce·fa·lan·te·ra *]

autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

Cephalanthera damasonium (buławnik wielkokwiatowy) — osobnik; kwitnące rośliny widziane z boku; widoczne ulistnienie łodyg i ustawienie kwiatów w kwiatostanach; 25.05.2009, Klonów k. Racławic.; Zadąbie [buczyna storczykowa]; copyright © by Waldemar i Maria Mazur

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Cephalanthera (buławnik)kl 7427

Górne przysadki przynajmniej połowy długości zalążni, dolne znacznie od niej dłuższe, liściopodobne.

Liści łodygowych 3-6, ok. 3-4× dłuższe niż szersze, podługowato-jajowate, tępawe.

Owoce zawiązuje 80-100% kwiatów. Kwiaty białe, 15-20 mm długości, po 3-8 w luźnym kwiatostanie.Górne przysadki przynajmniej połowy długości zalążni, dolne znacznie od niej dłuższe, liściopodobne.

Liści łodygowych 3-6, ok. 3-4× dłuższe niż szersze, podługowato-jajowate, tępawe.

Owoce zawiązuje 80-100% kwiatów. Kwiaty białe, 15-20 mm długości, po 3-8 w luźnym kwiatostanie.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.^[491]

Gatunek podlega ochronie ścisłej (poz. 1.304 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku.

ekologiczne liczby wskaźnikowe Cephalanthera damasonium (buławnik wielkokwiatowy)

Przede wszystkim w ciepłolubnych buczynach storczykowych, stosunkowo suchych i ciepłych lasach dębowo-grabowych, bukowo-jodłowych, lipowych, świetlistych ciepłych dąbrowach, rzadko w iglastych. Na glebach żyznych, zasadowych, wapiennych, świeżych lub suchych, o charakterze rędzin lub zawierających węglan wapnia.Przede wszystkim w ciepłolubnych buczynach storczykowych, stosunkowo suchych i ciepłych lasach dębowo-grabowych, bukowo-jodłowych, lipowych, świetlistych ciepłych dąbrowach, rzadko w iglastych. Na glebach żyznych, zasadowych, wapiennych, świeżych lub suchych, o charakterze rędzin lub zawierających węglan wapnia.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Statusy czerwonej listy 2016r. ^[311]:NT – bliski zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.