cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Pęd 45-100cm wysokości; w dole z szerokimi łuskowatymi pochwami z kilem, czerwonawo-brązowymi lub brązowymi, w części błoniastej rozszczepionymi siatkowato.
Wszystkie kłosy dość zbliżone do siebie, żeńskie 5-10cm długości.
Przysadki kwiatów słupkowych lancetowate.
Bardzo rzadka. Brzegi wód, moczary. Na zdjeciach z Wrocławia i okolic.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: NT – bliski zagrożeniu
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: NT – bliski zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Carex buekii [🔉 ka·reks bu·e·ki·i] • (pl) turzyca Bueka
buekii
(nazwa osobowa, adj.)
— epitet honoruje Jahanna Nicolausa Bueka "Młodszego" (1779-1856) (syna hamburskiego komercyjnego hodowcy roślin ozdobnych);
życie zawodowe spędził jako aptekarz we Frankfurcie nad Odrą, gdzie zajmował się też botaniką i był współtwórcą (z Peterem Josephem Lenne) tamtejszego parku (jest w nim stella upamiętniająca obojga);
w diagnozach skrót "J.N.Buek bis" odnosi się do niego;
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji