| ||||
|
cechy charakterystyczne
Byliny; przylegająco owłosione, często ±łysiejące; włoski pojedyncze.
Korzeń zdrewniały, jak i rozgałęziona część nadziemna, z niej wyrastają zwykle liczne łodygi.
Pędy rozesłane lub łukowato podnoszące się, zwykle słabo rozgałęzione, 10 – 20 (30) cm długości.
Listków 5 – 6-par.
Kwiatostan 9 – 22-kwiatowy, ±zbity. Korona biaława, szczyt łódeczki ciemnofioletowy. Blaszka skrzydełek dwułatkowa lub dwudzielna.
Strąki nagie, 15 – 25 mm długości, na trzonkach długości kielicha lub dłuższych.
W Tatrach i Pieninach. Na na skałach i upłazach wapiennych, rzadko na piaskowcach zasobnych w wapń.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Statusy czerwonej listy 2016r. [311]:
VU – narażony.
Na liście z 2006r. takson miał status — R – rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D2. Populacja ograniczona przestrzennie, niewielki obszar zasiedlony (zwykle <20km2) lub niewielka liczba stanowisk (zwykle ≤4), co w przyszłości grozi przesunięciem taskonu, w bardzo krótkim czasie, do kategorii CR lub EX.
