Astragalus arenarius (traganek piaskowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Astragalus (traganek)kl 4782

Byliny. Pędy podnoszące się, rozesłane lub wzniesione, 15-35cm wysokości. Łodygi rozgałęzione, powyginane, cienkie; przylegająco szaro owłosiona włoskami dwudzielnymi, obok nich także włoski pojedyncze.

space

Kwiatostan 3-9-kwiatowy, luźny groniasty. Kielich gęsto owłosiony. Korona jasnopurpurowa, rzadko biała.

space

Kwitnienie (maj)czerwiec-lipiec.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Astragalus arenarius (traganek piaskowy)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Astragalus arenarius (traganek piaskowy)

Piaski, bory sosnowe i ich skraje; stanowiska suche.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: NT – bliski zagrożenia.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Globalnie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Astragalus arenarius L. [🔉 as·tra·ga·lus a·rē·nā·ri·us] • (pl) traganek piaskowy

arēnārius, -a, -um (adj); arēnāria (subs) (lat., adj.)
piaskowy, piaszczysty, przymiotnik do rzeczownika lat. (h)arena - piasek, piaski, teren piaszczysty, stąd arena - miejsce pokryte piaskiem; lat. arenaria (rzeczownik odprzymiotnikowy) - piaskownia; w nazwach roślin i grzybów odnosi się do bytowania na terenach/glebach piaszczystych

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Slavík, B., 1995 — Květena České Republiky 4 [71.4]
Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1959 — Tom VIII. [16.8]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
Fedorov A., 1987 — Flora Partis Europaeae URSS. T.6 [86.6]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Komarov V.L. Schischkin, B.K., 1946 — Flora URSS. T.12 Astragalus [85.12]
Tutin T.G. et al., 1968 — Flora Europaea. Volume 2. Rosaceae to Umbelliferae [150.2]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Jakubowska-Gabara J. et al., 2011 — Nowe stanowiska rzadkich, chronionych i zagrożonych gatunków roślin naczyniowych w Polsce środkowej [New stations of rare, protected and threatened species of vascular plants in Central Poland]. [249]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
Kaźmierczakowa R. (red.) et al., 2016 — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. [311]