atlas-roslin.pl

Astilbe chinensis ‘Pumila’ · tawułka Davida ‘Pumila’

Astilbe chinensis (Maxim.) Franch. var. pumila [🔉 * chi·nen·sis]

tawułka chińska, astilbe chińska · zatawułka chińska
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Astilbe chinensis var. pumila (tawułka chińska)
var. pumila
Astilbe chinensis var. pumila (tawułka chińska)
Astilbe chinensis var. pumila (tawułka chińska)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Astilbe chinensis var. pumila (tawułka chińska)
Takson uprawiany. [491]
🌱
nazwa rejestrowa: ‘Pumila’
charakter odmiany: 15-20 cm wysokości; znosi suchsze i nasłonecznione stanowiska; kwiaty lilaróżowe, kwiatostan wąski; kwitnie późno, we wrześniu; polecana jako okrywowa w rozstawie 30-40 cm (12-6 szt./m2); patrz też tawułka kędzierzawa (Astilbe ×crispa)
szersza informacja o zastosowaniu, właściwości i uprawie tej odmiany znajduje się na stronie gatunku/taksonu: tawułka Davida (Astilbe chinensis)

wymagania i uprawa

Astilbe chinensis var. pumila (tawułka chińska)
XL
🌸
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje lekko kwaśne
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5a
Odmiana znosząca silne nasłonecznienie i suchsze stanowisko.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

11 – 4 szt./m2 • rozstawa: 30 – 50 cm
z nasion
przez podział [wiosną lub jesienią]
przez sadzonki rozłogowe [zimą (sadzone pionowo i przechowywane w temperaturze >0°C)]
przez sadzonki pędowe wierzchołkowe [w okresie wegetacji]

🌱 🌸
opcje Bazaru

wybrane okazy · selected collections

#3
jmak.10_9_9
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy/
#3
js.218
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Astilbe chinensis (Maxim.) Franch. var. pumila [🔉 * chi·nen·sis](pl) tawułka chińska · astilbe chińska · zatawułka chińska
chinensis, -e (nazwa geograficzna)
chiński
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Marcinkowski, J., 2002 — Byliny ogrodowe. [39]
  • http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200010043
  • Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z [166]
  • Hellwig, Z., 1978 — Byliny w parku i ogrodzie. wyd. IV [155]
  • Tzvelev N.N., 2001 — Flora Europae Orientalis. T.10 [86.10]
  • Komarov, V.L., Juzenczuk, S.W., 1939 — Flora URSS T.9 [85.9]
  • Łukasiewicz A., 2003 — Rośliny okrywowe [405]
  • praca zbiorowa, 2018 — Katalog bylin - kwiaty, trawy, paprocie - polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich [399]
  • Grabowska B., Kubala T., 2008 — Byliny rabatowe. [144]
  • Grabowska B., Kubala T., 2006 — Byliny okrywowe i runa leśnego. [147]
  • Grabowska, B., Kubala, T., 2007 — Byliny w ogrodzie skalnym. [146]
  • Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z [166]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji