Viburnum lantana (kalina hordowina)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Viburnum (kalina)kl 9128

Młode gałązki filcowato owłosione, pączki są nagie.

Blaszka eliptyczna, niepodzielona, brzegiem piłkowana; skórzasta, wierzchem pomarszczona, z rozproszonymi włoskami gwiazdkowatymi; spodem, tak jak i pozostałe części rośliny gęsto szarawo filcowato owłosiona włoskami gwiazdkowatymi; przylistków brak.

Wszystkie kwiaty w kwiatostanie są ±jednakowe, płodne, drobne, korona dzwonkowata; kwiatostan gęsty.

Pestkowce jajowate, przypłaszczone; początkowo czerwone, potem czarne.

występowanie

Rzadko uprawiany i zdziczały; w stanie dzikim w zachodnich Tatrach na skalistych zboczach, w zaroślach.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.) [234]:

- lokalnie zadomowiony, nieinwazyjny; kenofit; pochodzenie: Europa środkowa i południowa, Afryka północno-zachodnia i Azja południowo-zachodnia [czas przybycia na teren Polski: nie wiadomo]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych

Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Ciepłolubne murawy i zarośla oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny szeroko stosowany w zieleni miejskiej. Wytrzymały na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Stosowany do umacniania suchych zboczy i skarp.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat, na nielicznych stanowiskach w środkowej i zachodniej Polsce.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy w lasach, na siedliskach zbiorowisk ciepłolubnych i w ich pobliżu.