przetacznik perski (Veronica persica)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:przetaczniki o kwiatostanie nie wyróżniającym się na pędzie kl 2456

Rośliny jednoroczne, ozime. Pędy pokładające się, mniej lub bardziej rozgałęzione, w końcowym odcinku wznoszące się, 10-50 cm długości. Łodyga obła, stosunkowo gruba, ponad 1 mm średnicy; gęsto owłosiona (zwykle ±dwubocznie) krótkimi włoskami łukowato skierowanymi do przodu i rozproszonymi długimi, kędzierzawymi włoskami do 2 mm długości. Kilka dolnych węzłów może być ulistnionych naprzeciwlegle, poza tym ulistnienie skrętoległe. LIście ciemnozielone.

space

Kwiatostan groniasty, często rozpoczyna się już od nasady łodygi, przysadki takie jak liście, tylko w górze nieco mniejsze.

space

Kielich zrośnięty w 1/5, rurka z dłuższymi włoskami; działki wąsko jajowate do jajowato lancetowatych, 5-7 mm długości; na owocu rozstawione pod kątem wybitnie rozwartym, niemal półpełnym, prawie nagie, brzegiem krótko orzęsione krótkimi łukowatymi włoskami skierowanymi do przodu.

space

Szyjka słupka na owocu 2-2.8(3.3) mm długości, hakowato wygięta, wyraźnie przewyższająca wcięcie torebki. Torebki szersze niż dłuższe, 4-6 mm długości i 6-9 mm szerokości; wyraźnie bocznie spłaszczone z ostrą krawędzią; wcięcie o proste linii, pod wybitnie rozwartym kątem; boki z wyraźnym siatkowatym żyłkowaniem, na krawędzi z rozproszonymi włoskami gruczołowatymi i krótkimi.

Nasiona muszlowato wygięte, w zarysie eliptyczne, 1.6 mm długości i 1.2 mm szerokości, z poprzecznymi zmarszczkami lub siateczkowatą fakturą, żółtobrązowe.

space

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. ^[491]

wystepowanie - Veronica persica (przetacznik perski)

Gatunek ten jest allotetrapolidem powstałym prawdopodobnie jako krzyżówka przetacznika lśniącego (Veronica polita) i Veronica ceratocarpa.

ekologiczne liczby wskaźnikowe Veronica persica (przetacznik perski)

Pospolity gatunek o bardzo szerokim spektrum ekologicznym. Częsty chwast w uprawach zbożowych, okopowych, w ogrodach. Najczęstszy na stanowiskach ruderalnych, ugorach, poboczach dróg, rzadko na łąkach. Na stanowiskach wilgotnych i okresowo wysychających, żyznych, raczej cięższych glebach.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.)^[234]: - zadomowiony, inwazyjny chwast w skali kraju; kenofit; pochodzenie: Azja południowo-zachodnia (Kaukaz) [czas przybycia na teren Polski: 1862r.]

Kategoria inwazyjności I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
- zagrożenia: ekonomiczne (zauważalne)
- zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
- populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień; utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych

wybrane okazy · selected collections ⇈

11 04 03 - 10
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Muchobór Mały/

#5 XL

02 03 31 - 4
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/

konrad_kaczmarek.133
leg. Konrad Kaczmarek

konrad_kaczmarek.200426-5
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/

kkcz.220424-1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, Łódź/

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Slavík, B., 2000 — Květena České Republiky 6 p.373 [71.6]
Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1963 — Tom X p.309 [16.10]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.578 [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.419 [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.435 [9]
Fedorov A., Kamelin R.V., 1981 — Flora Partis Europaeae URSS. T.5 p.243+253 [86.5]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.445 [11]
Dorywalsk, J., Adamczewski, K., 1976 — Klucz do oznaczania polnych i ogrodowych chwastów w fazie początkowego wzrostu. p.91 [81]
Schischkin B.K., Bobrov E.G., 1955 — Flora URSS. T.22 p.411+t17 [85.22]
Tutin T.G. et al., 1972 — Flora Europaea. Volume 3. Diapensiaceae to Myoporaceae p.250 [150.3]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.533 [3]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., 2012 — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych [234]