cechy charakterystyczne
Roślina jednoroczna. Pędy rozgałęzione od nasady, pokładające się, w końcowym odcinku wznoszące się, 10-25 cm długości. Łodyga gęsto owłosiona krótkimi włoskami w górze hakowato zagiętymi ku przodowi i pojedynczymi dłuższymi odstającymi włoskami gruczołowatymi.
Szypułki kwiatów 0.5-1.1× dłuższe od przysadek (zwykle krótsze od nich), w czasie owocowania zwieszone, z włoskami łukowato skierowanymi do przodu.
Korona 4-7 mm szerokości, jasnoniebieska z nieco ciemniejszymi żyłkami, wszystkie działki korony tej samej barwy i kształtu.
Torebka w zarysie sercowata lub nerkowata, 3-4 mm długości i 5-6 mm szerokości, pękata, nieznacznie bocznie spłaszczona, z tępą krawędzią, z sercowatym wcięciem, boki zwykle z wyraźnym siatkowatym żyłkowaniem; gęsto pokryta krótkimi odstającymi włoskami i z mniejszą lub większą liczbą wyraźnie dłuższych włosków gruczołowatych.
Nasiona muszlowate, w zarysie eliptyczne, 1.5-1.7 mm długości, poprzecznie bruzdowane.
Dość częsty chwast upraw okopowych i ogrodowy; nie wchodzi na tereny ruderalne i temu podobne. Współcześnie zanikający. Preferuje gleby lekkie, piaszczyste, żyzne, kwaśne lub o obojętnym odczynie.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
• zadomowiony, ustępujący (EN)
• archeofit
• Pochodzenie: Europa.
• Czas przybycia na teren Polski: nieznany
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
