Tetragonia tetragonioides (Pall.) Kuntze [🔉 *o·i·des]

Nasiona duże. Kiełkują długo, nawet ponad miesiąc. Aby przyśpieszyć kiełkowanie można uszkodzić skorupę nasienną (skaryfikacja), pomaga też trzymanie wysiewu w wyższej temperaturze (ok. 30°C). Wskazane jest namoczenie nasion przed wysiewem.

Rozsadę przygotowuje się w doniczkach 7-8 cm. Do gruntu wysadza się po ostatnich wiosennych przymrozkach. Rozstawa 100×50, 70×50 lub 60×60 cm. W razie uprawy z siewu wprost do gruntu sieje się po 2-3 nasiona w podanej rozstawie, wskazane jest przykrycie agrowłókniną aby zapewnić wyższą wilgotność i temperaturę gleby.

Do gruntu można siać na początku maja, po kilka nasion w jednym miejscu, w rozstawie jak podane wyżej.

Dla dobrego plonowania wymaga stale wilgotnej gleby, w razie suszy podlewania, nawożenia pogłownego.Szpinak nowozelandzki jest uprawiany z rozsady. W ciepłe i wilgotne lata może też udać się siewu wprost do gruntu na początku maja.

Rozsadę przygotowuje się w doniczkach 7-8 cm. Do gruntu wysadza się po ostatnich wiosennych przymrozkach. Rozstawa 100×50, 70×50 lub 60×60 cm. W razie uprawy z siewu wprost do gruntu sieje się po 2-3 nasiona w podanej rozstawie, wskazane jest przykrycie agrowłókniną aby zapewnić wyższą wilgotność i temperaturę gleby.

Dla dobrego plonowania wymaga stale wilgotnej gleby, w razie suszy podlewania, nawożenia pogłownego.

Z uwagi na płytki system korzeniowy ma wysokie wymagania wodnych. W razie jej deficytu wzrost jest zahamowany a liście mniejsze i gorszej jakości.

Preferuje gleby żyzne, wilgotne, poza tym nie ma większych wymagań glebowych.

Jest to warzywo plonu głównego, zajmujące pole przez cały okres wegetacji. Nie ma określonych wymagań co do przedplonu. Warzywo ciepłolubne. Szybko rośnie jedynie przy wysokich letnich temperaturach i dostatku wody. Przy niskiej temperaturze rośnie bardzo powoli. Znosi przymrozki do -2°C.

Preferuje gleby żyzne, wilgotne, poza tym nie ma większych wymagań glebowych.

Zebrane liście przyrządzane tak jak zwykły szpinak. Mają podobną wartość odżywczą, z tym że zawierają więcej szczawianów. Zaletą szpinaku nowozelandzkiego jest możliwość zbioru przez cały letni sezon (jest obojętny na długość dnia, w przeciwieństwie do zwykłego szpinaku) oraz to że liście nie tracą swojej jakości w fazie kwitnienia aż do końca sezonu wegetacji.

Wadą tego warzywa jest niedostosowanie do naszego klimatu. Szybko rośnie jedynie przy wysokich temperaturach, z uwagi na powolne i nierównomierne kiełkowanie przygotowanie rozsady jest kłopotliwe, ma wysokie wymagania wodne.

Nie nadaje się do długiego przechowywania.

Brak zróżnicowania na odmiany różniące się cechami użytkowymi. Zbiór prowadzi się sukcesywnie od końca czerwca do mrozów. Odrywa się liście i górne, miękkie odcinki pędów; przy ciepłej pogodzie nie rzadziej jak raz na tydzień. Ogłowione rośliny silniej rozrastają się i tworzą większą liczbę młodych pędów.

Wadą tego warzywa jest niedostosowanie do naszego klimatu. Szybko rośnie jedynie przy wysokich temperaturach, z uwagi na powolne i nierównomierne kiełkowanie przygotowanie rozsady jest kłopotliwe, ma wysokie wymagania wodne.

Brak zróżnicowania na odmiany różniące się cechami użytkowymi.