Quercus coccinea (dąb szkarłatny)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 3721 "pączki w górze owłosione" w "Quercus (dąb)"

Drzewo o dobrze oczyszczającej się, kulistej koronie. Kora gładka, szara, wewnętrzne jej warstwy czerwone. Jednoroczne pędy pomarańczowobrązowe. Pączki w górnej połowie krótko białawo omszone.

space

Żołędzie na krótkich trzoneczkach, kulistojajowate, do połowy ukryte w miseczce. Endokarp (wewnętrzna strona łupiny nasiona) filcowato owłosiony. Owoce dojrzewają w drugim roku.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Quercus coccinea (dąb szkarłatny)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej, gdzie rośnie na glebach suchych i piaszczystych. Młode drzewa mogą przemarzać. Do uprawy w zachodniej połowie Polski.

space

🌳 drzewa liściaste

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#3) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany
▫	‘Fastigiata Campanile’ — wąskokolumnowa; liście jesienią szkarłatne
▫	‘Splendens’ — selekt wyjątkowo intensywnie wybarwiony jesienią

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections ⇈

js.120606-1
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Przelewice/

js.240618-1
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Karniszewice/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Quercus coccinea Moench [🔉 kwer·kus *] • Quercus ×richteri Baen. • (pl) dąb szkarłatny

quercus, -ūs (lat., subst., f) — łacińska nazwa niektórych dębów, zwłaszcza (rodzimych dla Polsk): dębu szypułkowego (Quercus robur), dębu bezszypułkowego (Quercus petraea) i dębu omszonego (Quercus pubescens)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈