występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
[Jerzy Kruk]: Poa carpatica (Poa nemoralis ssp. carpatica) to takson przypominający wyglądem P. glauca, jednak posiada krótszy języczek liściowy (<0.5 mm) charakterystyczny dla grupy wiechliny gajowej (Poa nemoralis). Prawdopodobnie większość, jeśli nie wszystkie, okazy opisywane z Tatr Polskich jako P. glauca, należą do tego taksonu.
Literatura – Bernatova et al. (2006) Biologia (Bratislava) 61, 387-392
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Na aktualnej czerwonej liście (2016r.) takson nie jest ujęty. Na liście z 2006r. miał status — R – rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem
wymagania i uprawa
⇈
🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna lub gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus • ciepło — miejsce najzimniejsze lub miejsce umiarkowanie zimne • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa • żyzność — podłoże ubogie
⇈ 🌱 🌸
wybrane okazy · selected collections ⇈
#5
leg. Axel Nygren
/Szwecja/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Poa glauca [🔉 po·a gla͡ł·ka] • Poa caesia [🔉 po·a *] • (pl) wiechlina sina · wyklina sina
gla͡ucus, -a, -um; gla͡ucescens, -is, -e
(lat. z gr., adj.)
— szarozielony - bardzo blady niebieskozielony[84.1], kolor morza, szaroniebieski, zielonawy, jasnosiny;
wyraz łaciński z greckiego glaukos γλαυκος;
pochodny wyraz glaucescens - niebieskozielonkawiejący (stający się takim);
glaucinus - forma od greckiego glaucinos[469];
nazwa rodzajów siwiec (Glaucium) i glaucidium groniaste (Glaucidium palmatum) odnosi się do takiej barwy liści i pędów
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji