cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Łodyga (4.5)6-20(25)cm wysokości; kwiatostan (1.5)2-3(4)cm długości, z 4-12 kwiatami;
liście 1.4-2.6(3.5)cm długości, tępo jajowato-trójkątne, z sercowatą nasadą.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.326 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku.
Gatunek arktyczno-górski. U nas najczęściej występuje na północy kraju i w górach w piętrze regla górnego.
W borach sosnowych i świerkowych. Na glebach świeżych, zwykle ubogich, kwaśnych do bardzo kwaśnych, o podłożu mszystym, z borówką i bażyną.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: VU – narażony.
Na liście z 2006r. takson miał status — [V] – narażony na wymarcie, na izolowanych stanowiskach
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — [V] – narażony na wymarcie, na izolowanych stanowiskach
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <2000km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤10
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji
– (v) liczby dojrzałych osobników
c) ekstremalne fluktuacje:
– (ii) obszaru zasiedlonego
– (iii) liczby stanowisk lub subpopulacji
– (iv) liczby dojrzałych osobników.