cechy charakterystyczne
Łodyg zwykle kilka, rzadziej jedna, najczęściej skąpo rozgałęziona, pod koszyczkiem zgrubiałe, 2-wielokoszyczkowa, rzadziej jednokoszyczkowe; z wieloma łuskowatymi liśćmi w górnej części; pokładające się i w górnym odcinku podnoszące się, czasem wzniesione, 10-60 cm długości.
Koszyczki także przed kwitnieniem wzniesione (nie zwieszone). Zewnętrzne języczki na grzbiecie brudnoczerwonawo lub fioletowawo nabiegłe. Znamiona zazielenione, zielonawożółte, suche ciemnozielone.
Dojrzałe niełupki wyraźnie poprzecznie pomarszczone, pod pappusem z nielicznymi krótkimi włoskami. Pappus jednorzędowy, pierzasty.
Kwitnienie czerwiec-październik.


Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
· Szypuły i okrywy jasne, prawie nagie lub luźno pokryte białawym kutnerkiem.
Rośliny wyższe.
Łodyga zwykle silniej rozgałęziona, z 2-3 koszyczkami.
· Liście bardzo zmienne, od całobrzegich lub płytko ząbkowanych do pierzastodzielnych. ▶ Leontodon autumnalis ssp. autumnalis (brodawnik jesienny typowy) takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491] | ||
· Szypuły i okrywy gęsto, ciemno, rzadziej jasno, długo odstająco owłosione.
· Rośliny niskie, 5-25 cm wysokości. Łodygi wcale lub słabo rozgałęzione, 1-3-koszyczkowe, szupuła pod nimi silnie zgrubiała. ▶ Leontodon autumnalis ssp. pratensis (brodawnik jesienny łąkowy) takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491] Przeważnie w górach. | ||