atlas-roslin.pl

Itea ilicifolia Oliv. [🔉 i·te·a ī·li·ci·fo·li·a]

itea ostrokrzewolistna
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Itea ilicifolia (itea ostrokrzewolistna)
Itea ilicifolia (itea ostrokrzewolistna)
Itea ilicifolia (itea ostrokrzewolistna)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Itea ilicifolia (itea ostrokrzewolistna)
Takson uprawiany, nie ujęty w czekliście. [491]
🌱
Uprawiany zimozielony ozdobny krzew o wzniesionych pędach. Pochodzi z południowo-centralnych Chin, gdzie rośnie w górskich lasach i zaroślach, na zboczach i przy potokach.

space

taras/balkon/patio
krzewy liściastezimozielony (wiecznie zielony) • częściowo zimozielony
🌿 ozdobne liście • pachnący
wysokość: 2.5 – 4 m • szerokość: 1.5 – 2.5 m
kwitnienie: od lipca do sierpnia

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce: 🌤 słoneczne, nieco ocienione • ⛅ półcieniste • osłonięte (przed wiatrami)
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania
☷ gleba: przepuszczalna • żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego
❄️ zimowanie: niepewne • strefa mrozoodporności 7 • wskazane lekkie okrycie
Zimozielony wysoki krzew którego zimowanie w warunkach Polski jest niepewne. Możliwa uprawa w zachodniej połowie Polski, w miejscach osłoniętych przed wiatrem, w glebie dostatecznie wilgotnej ale nie podmokłej.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

z nasion

wybrane okazy · selected collections

#3
jmak.090700-1
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy, OB Freiburg/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Itea ilicifolia Oliv. [🔉 i·te·a ī·li·ci·fo·li·a](pl) itea ostrokrzewolistna
itea (gr., subst.) — w starożytnej grece ιτεα to nazwa wierzb (Salix); użyta przez Linneusza dla itei wirginijskiej (Itea virginica), z uwagi na liście i kwiatostany przypominające wierzbowe
īlicifoliūs, -a, -um (lat., adj.) — "o liściach jak dąb ostrolistny (Quercus ilex)"; przymiotnik złożony z dopełniacza od ilex - ilicis (dąb ostrolistny) i przyrostka -folius (-listny)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji