|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Przypuszcza się, że gatunek ten powstał jako utrwalony mieszaniec poziewnika miękkowłosego (Galeopsis pubescens) i poziewnika pstrego (Galeopsis speciosa) (po wstecznym skrzyżowaniu z poziewnikiem miękkowłosym (Galeopsis pubescens)).
Roślina jednoroczna, 10-90(120) cm wysokości, zwykle bogato rozgałęziona już od dołu.
Bogato szczeciniasto owłosiona, zwłaszcza na zgrubieniach łodygi pod węzłami; włoski skierowane do dołu; zwykle występują też włoski gruczołowate z ciemnoczerwoną (rzadziej żółtozieloną) wydzieliną.
Pomiędzy szczecinkami mogą znajdować się krótkie, przylegające włoski, zwłaszcza na dwóch przeciwstawnych stronach łodygi.
Korona 15-20(25) mm długości, tylko nieco dłuższa od kielicha; jej barwa bardzo zmienna pomiędzy populacjami, różowofioletowa, różowa, często biała; u nasady środkowej łatki wargi dolnej żółta plama z fioletowym siatkowatym rysunkiem, jej brzeg szeroki, bez rysunku. Środkowa łatka wargi dolnej ±kwadratowa lub podługowata, ucięta, nie wykrojona na szczycie (może być płytko karbowana), po przekwitnieniu płaska (nie podwinięta).
Pospolity.
Pola, miejsca ruderalne, zręby, zarośla, świetliste lasy, przydroża, chwast w uprawach zbożowych i okopowych.
Na glebach różnego typu, preferuje lżejsze i suche.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.