Fagus orientalis (buk zwyczajny wschodni)

W polskiej czekliście 2020 nazwą główną jest podgatunek Fagus sylvatica L. ssp. orientalis (Lipsky) Greuter et Burdet.

Fagus orientalis (buk zwyczajny wschodni)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Fagus orientalis (buk zwyczajny wschodni)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego, Azji Mniejszej i Kaukazu.

space

W porównaniu z typowym podgatunkiem rośnie bujniej, jest gęściej ulistniony.

space

wymagania i uprawa

Wytrzymałość na mróz zróżnicowana. Drzewa proweniencji kaukaskiej najpewniej dostatecznie mrozoodporne dla uprawy w warunkach zachodniej i południowej Polski [38].

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	‘Iskander’ — kolumnowa

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

Fagus orientalis Lipsky tworzy mieszańca:

drugi rodzic ⇒

wystepowanie - Fagus sylvatica s.str. (buk pospolity)

mieszaniec ⇒

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Fagus orientalis Lipsky [🔉 fa·gus o·ri·en·ta·lis] • Fagus sylvatica L. ssp. orientalis (Lipsky) Greuter et Burdet [🔉 fa·gus sil·wa·ti·ka sub·spe·ci·es o·ri·en·ta·lis] • (pl) buk zwyczajny wschodni · buk wschodni

sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris (lat., adj.) — leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych; także formy silvaticus, silvestris, silvester; od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las

orientalis, -e (lat., adj.) — wschodni; oriens, -entis - wschód (słońca)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈