Primula meadia (L.) A.R. Mast et Revea [🔉 pri·mu·la *]

Bylina ze wschodniej połowy Ameryki Północnej, strefy klimatu umiarkowanego. Rośnie na wilgotnych wiosną terenach, na łąkach, w świetlistych lasach, w górach. Zasadniczy rozwój przechodzi wiosną, w pełni lata części nadziemne zamierają.

Gatunek najczęściej spotykany w handlu, z uwagi na to, że jako pierwszy był wprowadzony do uprawy.

W uprawie stosunkowo łatwe. Miejsca półcieniste lub zacienione, chłodne, w okresie wiosennej wegetacji dostatecznie wilgotne; typowe stanowisko dla uprawy pierwiosnków (Primula). Latem część nadziemna zamiera i w tym czasie oraz zimą gleba powinna być stosunkowo sucha. Poza tym gleba żyzna, próchniczna, odczyn obojętny.