Catalpa bignonioides Walt. [🔉 *o·i·des]

Drzewo do 15 (20) m wysokości, o nisko osadzonej, szerokiej kulistej koronie. Kora pęka łuseczkowato. Pędy jednoroczne zielone do purpurowych, krótko owłosione, roztarte z nieprzyjemnym zapachem.

Liście długoogonkowe, ogonek rzadko owłosiony lub nagi. Na początku rozwoju liście nieco brązowawe. Liście jajowate, niepodzielone, wierzchołek krótko zaostrzony, nasada klinowata lub sercowato wcięta; spodem miękko owłosione; wierzchem szybko łysiejące. Plamki nektarników zielonawe; liście po roztarciu o nieprzyjemnym zapachu.

Kwiatostany wielokwiatowe, szerokostożkowate, 15-25 cm długości. Kwiaty 25-30 mm średnicy; białe, w gardzieli z dwoma żółtymi smugami i licznymi purpurowo brązowymi plamami.

Owocem jest torebka przypominająca zwieszony strąk, cienkościenna, 5-7 mm średnicy (18-20 mm w obwodzie), 15-30 cm długości. Owoce zachowują się na drzewie do końca wiosny/lata przyszłego roku.

Kwitnie w lipcu-sierpniu.Drzewo do 15 (20) m wysokości, o nisko osadzonej, szerokiej kulistej koronie. Kora pęka łuseczkowato. Pędy jednoroczne zielone do purpurowych, krótko owłosione, roztarte z nieprzyjemnym zapachem.

Kwiatostany wielokwiatowe, szerokostożkowate, 15-25 cm długości. Kwiaty 25-30 mm średnicy; białe, w gardzieli z dwoma żółtymi smugami i licznymi purpurowo brązowymi plamami.

Kwitnie w lipcu-sierpniu.

Dość często uprawiane drzewo ozdobne; pochodzi z południa Stanów Zjednoczonych. W uprawie znajdują się także odmiany mieszańcowe z surmią żółtokwiatową (Catalpa ovata) ≡ surmia pośrednia (Catalpa ×erubescens).Dość często uprawiane drzewo ozdobne; pochodzi z południa Stanów Zjednoczonych. W uprawie znajdują się także odmiany mieszańcowe z surmią żółtokwiatową (Catalpa ovata) ≡ surmia pośrednia (Catalpa ×erubescens).