cechy charakterystyczne
Trawa wieloletnia, kępy małe, zbite, ubogie w liście, bez rozłogów; ze słomiastymi resztkami pochew starych pędów.
Pochwa liściowa w górę szorstka; otwarta, obła lub słabo spłaszczona.
Wiecha z gałązkami wyrastającymi po 1-2. Kłoski 12-23(28)mm długości, jasnozielone lub żółtawe, czasem jasnofioletowo nabiegłe, 3-5-kwiatowe.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
właściwości i zastosowanie
wymagania i uprawa
⇈
🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże ubogie
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
▫ | bez odmiany |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Avenula pratensis • Avena pratensis [🔉 a·we·na *] · Avenastrum pratense [🔉 a·we·nas·trum *] · Helictochloa pratensis · Helictotrichon pratense • (pl) owsica łąkowa
-aster, -astra, -astrum
(lat., suff.)
— -aster (m. II), -astra (f. I), -astrum (n. II); wskazuje niższość, gorszą, podlejszą naturę lub niekompletne podobieństwo, często używane dla dzikich odpowiedników roślin uprawnych; występuje w połączeniu z rzeczownikiem;
np. siliquastrum (o podlejszych, gorszych strąkach), pyrastrum (psia, polna grusza)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji