| ||||||
| ||||||
| ||||||
występowanie
Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.236 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 1957 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
XL
Rzadki, na południu Polski. Lasy i zręby; także uprawiana bylina ozdobna.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Statusy czerwonej listy 2016r. [311]:
NT – bliski zagrożenia.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
wybrane okazy · selected collections⇈
leg. Waldemar i Maria Mazur
/Nielepice k. Rudawy, Puszcza Dulowska/ #37
leg. Barbara Łotocka
/Rogów/ #2
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy Sigmaringen/ #4
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Tych/ #2
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Tych/ #1
leg. Jerzy Izdebski
/Warszawa/ #1
właściwości i zastosowanie
⇈🌱
W medycynie stosuje się Belladonnae folium (liść pokrzyku) — wysuszone w temperaturze 50 – 60°C liście i kwitnące, a niekiedy owocujące szczyty pędów oraz
Belladonnae pulvis normatus (proszek standaryzowany z liścia pokrzyku),
Belladonnae folii extractum siccum normatum (wyciąg suchy standaryzowany z liścia pokrzyku) i
Belladonnae folii tinctura normata (nalewka standaryzowana z liścia pokrzyku).
Obecnie Belladonnae radix (korzeń pokrzyku) — wysuszone korzenie i kłącza, nie znajduje się w farmakopei.
Surowiec pozyskuje się z roślin uprawianych, ponieważ gatunek podlega ochronie. Głównym składnikiem czynnym jest alkaloid hioscyjamina. Jest to lek o silnym działaniu, niebezpieczny. Między innymi zmniejsza napięcie mięśni gładkich, stosuje się go w papierosach przeciwastmatycznych oraz jako składnik leków przeciwskurczowych i przeciwbólowych w kamicy żółciowej, nerkowej, kolce jelitowej i chorobie wrzodowej.
Surowiec pozyskuje się z roślin uprawianych, ponieważ gatunek podlega ochronie. Głównym składnikiem czynnym jest alkaloid hioscyjamina. Jest to lek o silnym działaniu, niebezpieczny. Między innymi zmniejsza napięcie mięśni gładkich, stosuje się go w papierosach przeciwastmatycznych oraz jako składnik leków przeciwskurczowych i przeciwbólowych w kamicy żółciowej, nerkowej, kolce jelitowej i chorobie wrzodowej.
