W medycynie wykorzystywane jest ziele piołunu (Absinthii herba) — liście odziomkowe lub słabo ulistnione kwitnące szczytowe części pędów, wysuszone w temperaturze do 35°C, o silnie aromatycznym, swoistym zapachu i trwale gorzkim smaku.
Wchodzi w skład Species digestivae (zioła poprawiające trawienie)
Substancją czynną jest olejek eteryczny i związki goryczowe. Jako Absinthi tinctura (nalewka z ziela piołunu) stosowany dla pobudzenia apetytu i poprawy trawienia. Szkodliwy dla kobiet w ciąży, może wywołać poronienie, w większych dawkach trujący.
Walewski W., 1985 — Towaroznawstwo zielarskie p.148 [332]
Ożarowski A., Jaroniewski W., 1987 — Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie p.116 [327]
Kołodziej, B. red., 2010 — Uprawa ziół. Poradnik dla plantatorów p.145 [403]
Burda, P. R., 1998 — Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. p.122, 123 [72]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., 2012 — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych [234]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji
