cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Drzewo.
Kora na starszych pniach łuszczy się wąskimi, podłużnymi pasami, na końcach odstającymi łukowato; popielatoszara.
Liście nieparzystopierzaste, 20-25(30)cm długości, końcowy listek znacznie dłuższy, najszerszy. Listków 5-7, spodem nagich lub nieco owłosionych; osie liści opadają na zimę.
Stosunkowo często sadzony orzesznik o jadalnych owocach; jesienią liście przebarwiają się na żółto.
Dawniej sadzony też dla elastycznego drewna (drewno hikorowe).
Wystarczająco mrozoodporny dla zachodniej i południowej Polski.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: środkowa i wschodnia Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1808r. (introdukcja); XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• lokalnie zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: środkowa i wschodnia Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1808r. (introdukcja); XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
właściwości i zastosowanie
wybrane okazy · selected collections ⇈
#12
leg. Mateusz Bobiec
/Wrocław, Park Szczytnicki/
#8 #1 3D
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Park Szczytnicki/
#1
leg. Paweł Kalinowski
/ogród botaniczny Berlin (Niemcy)/
#4
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Wirty/
#6
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Glinna/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Carya ovata [🔉 kar·ja ō·wā·ta] • Carya alba [🔉 kar·ja al·ba] • (pl) orzesznik pięciolistkowy
ōvātus, -a, -um; ovālis, -is, -e
(lat., adj.)
— jajowaty (o kształcie) tj. najszerszy poniżej środka, czasem (mylnie) utożsamiany z kształtem owalnym tj. eliptycznym;
ovalis to późnołacińska forma tego przymiotnika (w klasycznej znaczyło owacyjny [oklaski]);
od lat. ovum,-i (n) jajko;
nie można zakładać, że dawni botanicy precyzyjnie rozróżniali pojęcia (ovatus i ovalis=ellipticus tj. jajowaty i eliptyczny) co widać chociażby w polskich tłumaczeniach epitetów gatunków
ălbus, -a, -um
(lat., adj.)
— biały (raczej matowy/brudny niż lśniący/czysty); też jasnej barwy lub bezbarwny; !czysto lśniąco biały to candidus; przymiotnik często używany jako epitet gatunku wskazujący na jasną, srebrzystą barwę całej lub części rośliny, zazwyczaj spowodowaną gęstym owłosieniem lub owoszczeniem
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji