Viola suavis M. Bieb. [🔉 wi·o·la *]

Byliny, 10-15cm. Kłącze krótkie, grube; z podziemnymi i naziemnymi rozłogami, te dość krótkie, do 5(10)cm długości i grube (do 3mm), korzeniące się.

Podkwiatki w dolnej połowie szypuły. Kwiaty pachnące. Płatki intensywnie niebieskie do fioletowoniebieskich, przy ujściu ostrogi z wyraźną dużą białą plamą (do 1/3 długości); ostroga zawsze jaśniejsza, 6mm długości.

Kwitnienie marzec-maj.

Uprawiana bylina ozdobna, bardzo rzadko zdziczała. Notowana jako efemerofit, a na kilku stanowiskach jako zadomowiony antropofit.