Urtica (pokrzywa)

cechy diagnostyczne w kluczu:Urticaceae (pokrzywowate)kl 6724

Dwa pierwsze gatunki to często spotykany element flory Polski na terenach ruderalnych i jako chwast w uprawach. Pokrzywa poziewnikolistna (Urtica galeopsifolia) rośnie na niezaburzonych terenach podmokłych. Pozostałe to efemerofity.

Rośliny z włoskami parzącymi. Ulistnienie naprzeciwległe. Liście z przylistkami, zwykle piłkowane lub ząbkowane (rzadko całobrzegie).

Urtica urens
pokrzywa żegawka

Urtica dioica
pokrzywa zwyczajna

Urtica galeopsifolia
p. poziewnikolistna

ef XL

Urtica cannabina
p. konopiolistna

ef XL

Urtica pilulifera
p. kuleczkowata

objaśnienie skrótów

cechy diagnostyczne w kluczu:Urticaceae (pokrzywowate)kl 6724

Zobacz cechy diagnostyczne w pozycjach klucza:Urticaceae (pokrzywowate)kl 6724

⇑ węzeł w kluczu nadrzędnym

w kluczu:⇈cannabina dioica galeopsifolia kioviensis pilulifera urens ⇊

↓niekwiatostany żeńskie miotlaste · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Owoce żółtawe, zielonawe lub jasnobrązowe.

	↓nieliście niepodzielone · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Kwiatostany żeńskie po przekwitnięciu zwieszone.

		↓niejednoroczne · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Poszczególne kwiatostany zawierają kwiaty męskie i żeńskie; ich osie nie dłuższe od ogonków liściowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Urtica urens L. (pokrzywa żegawka) antropofit zadomowiony we florze Polski^[491] Częsty chwast w ogrodach i uprawach okopowych, na przydrożach, w miejscach ruderalnych, zwłaszcza bogatych w azot.

		↑nie wieloletnie · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Kwiatostany z reguły jednopłciowe; ich osie dłuższe od ogonków liściowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony

			↓nieziemnowodne, pędy pokładające się i zakorzeniające się · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Osie kwiatostanu z pojedynczymi bardzo krótkimi (do 0.1 mm długości) włoskami prostymi lub bez nich. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Urtica kioviensis Rogow. takson nie ujęty w czekliście^[491] Rośliny ziemnowodne, w dole łodyga pokładająca się i silnie zakorzeniająca się w węzłach. Występuje na południe od Polski; za nią mogą być podawane wielkolistne i niemal pozbawionymi włosków parzące formy pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica) z terenów podmokłych lub z pokrzywa poziewnikolistnan (Urtica galeopsifolia) z niezaburzonych terenów podmokłych (patrz pozycje klucza poniżej).

			↑nie pędy nie pokładające się i nie zakorzeniające w dolnych węzłach · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Przylistki podługowate do wąskotrójkątnych, do 4 mm szerokości, niezrośnięte. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony Tu różne formy pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica), dość zmienne pod względem owłosienia i obecności włosków parzących.

				↓nieliście z włoskami parzącymi · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · (2) lub (prawie) bez włosków parzących i z nielicznymi krótkimi włoskami prostymi na nerwach · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ▶ Urtica dioica L. (pokrzywa zwyczajna) takson rodzimy lub trwale zadomowiony^[491] Pospolita. Preferuje tereny ±zmienione przez człowieka, siedliska ruderalne, zarówno mokre jak i ±umiarkowanie wilgotne.

				↑nie liście bez włosków parzących, gęsto krótko owłosione XL XL · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Kwiatostany od 13-22 węzła. ▶ Urtica galeopsifolia Wierzb. ex Opiz (pokrzywa poziewnikolistna) syn. Urtica dioica L. ssp. galeopsifolia (Wierzb. ex Opiz) Chrtek · takson nie ujęty w czekliście^[491] Lasy łęgowe i temu podobne podmokłe siedliska o charakterze naturalnym.

	↑nie liście silnie podzielone XL · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Kwiatostany żeńskie po przekwitnięciu wzniesione. ▶ Urtica cannabina L. (pokrzywa konopiolistna) efemerofit^[491] Efemerofit.

↑nie kwiatostany żeńskie kuliste XL XL · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · Owoce czarniawe lub ciemnobrązowe. ▶ Urtica pilulifera L. (pokrzywa kuleczkowata) efemerofit^[491] Efemerofit.

cechy diagnostyczne w kluczu:Urticaceae (pokrzywowate)kl 6724

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Tzvelev N.N., 2004 — Flora Europae Orientalis. T.11 p.45 [86.11]
Hejný, S., Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 1 p.532 [71.1]
Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II p.76 [16.3II]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.187 [40]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.79 [3]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.82 [9]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.76 [11]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.105+56k [15]
Mowszowicz, J., 1986 — Krajowe chwasty polne i ogrodowe. p.348 [20]
Kulpa, W., 1988 — Nasionoznawstwo chwastów. p.52 [80]
Komarov, V.L., 1936 — Flora URSS. T.5 p.386 [85.5]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae p.79 [150.1]
Cullen J., Knees S.G., Cubey, H.S., 2011 — The European Garden Flora Flowering Plants Vol. II p.104 [445]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Nie znaleziona literatura id: