Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 7592 "korona krwistoczerwona, główki wydłużone" w "Trifolium (koniczyna)"

Rzadko uprawiana. Zdatna na gleby słabe ale źle znosi przymrozki. Przejściowo dziczejąca w okolicy uprawy, miedze, przydroża.

Rośliny roczne, rzadko ozime lub dwuletnie; długo, odstająco, kosmato owłosione. Pędy wzniesione lub krótko podnoszące się, 20-50 cm wysokości, w różnym stopniu rozgałęzione.

Liście obustronnie gęsto owłosione.

Główki kwiatowe 1.5-4 (6) cm długości i 12-20 mm szerokości, na długiej szypule, w nasadzie bez liści okrywowych; w czasie owocowania silnie wydłużają się i nie kłujące. Kwiaty siedzące, bez przysadek, 13-16 mm długości. Kielichy 10-nerwowe; gęsto białawo lub rdzawo owłosione, ząbki tak długie lub do 2× dłuższe od rurki korony. Dolne ząbki kielicha tylko trochę dłuższe od górnych; wszystkie po przekwitnięciu odgięte na zewnątrz. Korona krwistoczerwona do różowej; niewiele dłuższa od kielicha.

Kwitnienie maj-sierpień.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Uprawiana roślina jednoroczna (może być ozima) w międzyplonach jako nawóz zielony (użyźnia wiążąc azot atmosferyczny i poprawia strukturę gleby), w mieszankach lub czystym siewie, na zielonkę, siano lub do wypasania.

w uprawie polowej • pastewne • międzyplon, zielony nawóz

wysokość: do 50 cm

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ciepłe

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna

☷ gleba: odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)

Na gleby przeciętne, o odczynie obojętnym lub zasadowe, ciepłe. Nie znosi gleb ciężkich, ubogich i suchych piaszczystych, torfowych.

⇈ 🌱 🌸

wybrane okazy · selected collections ⇈

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium incarnatum L. [🔉 tri·fo·li·um in·kar·na·tum] • (pl) koniczyna krwistoczerwona · koniczyna inkarnatka

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

incarnatus, -a, -um; incarnatīnus, -a, -um (lat., adj.) — cielisty tj. bladokarminowy - jasny karminoworóżowy, bladoróżowy;
· od lat. caro,-nis (f) - ciało (jego powierzchnia), mięso; też relig. "et incarnatus est", inkarnacja - wcielenie
· umniejszenia, zdrobnienia (bladocielisty, cielistawy): sub-incarnatus, incarnat-ulus

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈