Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Trifolium (koniczyna)kl 7592
Rzadko uprawiana. Zdatna na gleby słabe ale źle znosi przymrozki. Przejściowo dziczejąca w okolicy uprawy, miedze, przydroża.
Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Rośliny roczne, rzadko ozime lub dwuletnie; długo, odstająco, kosmato owłosione. Pędy wzniesione lub krótko podnoszące się, 20-50 cm wysokości, w różnym stopniu rozgałęzione.

Liście obustronnie gęsto owłosione.

Główki kwiatowe 1.5-4 (6) cm długości i 12-20 mm szerokości, na długiej szypule, w nasadzie bez liści okrywowych; w czasie owocowania silnie wydłużają się i nie kłujące. Kwiaty siedzące, bez przysadek, 13-16 mm długości. Kielichy 10-nerwowe; gęsto białawo lub rdzawo owłosione, ząbki tak długie lub do 2× dłuższe od rurki korony. Dolne ząbki kielicha tylko trochę dłuższe od górnych; wszystkie po przekwitnięciu odgięte na zewnątrz. Korona krwistoczerwona do różowej; niewiele dłuższa od kielicha.

Kwitnienie maj-sierpień.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Takson uprawiany. [491]
🌱
Uprawiana roślina jednoroczna (może być ozima) w międzyplonach jako nawóz zielony (użyźnia wiążąc azot atmosferyczny i poprawia strukturę gleby), w mieszankach lub czystym siewie, na zielonkę, siano lub do wypasania.
wysokość: do 50 cm

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce: ciepłe
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna
☷ gleba: odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową
ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium incarnatum (koniczyna krwistoczerwona)
Na gleby przeciętne, o odczynie obojętnym lub zasadowe, ciepłe. Nie znosi gleb ciężkich, ubogich i suchych piaszczystych, torfowych.

wybrane okazy · selected collections

#12
jmak.10_12_4
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen Niemcy/
#1
kkcz.210522-1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium incarnatum L. [🔉 tri·fo·li·um in·kar·na·tum](pl) koniczyna krwistoczerwona · koniczyna inkarnatka
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
incarnatus, -a, -um; incarnatnus, -a, -um (lat., adj.) — cielisty tj. bladokarminowy - jasny karminoworóżowy, bladoróżowy;
· od lat. caro,-nis (f) - ciało (jego powierzchnia), mięso; też relig. "et incarnatus est", inkarnacja - wcielenie
· umniejszenia, zdrobnienia (bladocielisty, cielistawy): sub-incarnatus, incarnat-ulus
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji