Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)
XL
Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)
XL
Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)
Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)
XL
Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)
Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)

cechy charakterystyczne

Roślina jednoroczna; (10)40-80(140) cm wysokości. Łodyga w dole krótko (0.6 mm) i miękko, szaro, owłosiona.

space

Działki w czasie kwitnienia stulone, w górze co najwyżej nieco zwężone i słabo kapturkowate; zewnętrzne bez rożków.

space

występowanie, ekologia

ekologiczne liczby wskaźnikowe Sisymbrium orientale (stulisz wschodni)

Bardzo rzadki; zawlekany; efemerofit.

space

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• niezadomowiony
efemerofit (Ef)
• Pochodzenie: wschodnie rejony śródziemnomorskie.
• Czas przybycia na teren Polski: XIXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
Parametry dotyczące m.in. hemerobii z publikacji /Jackowiak (1993) [574]/ z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane po zalogowaniu.
Parametry rozsiewu wg /Lososová et al. (2023) [601]/:
- klasa 2: 1-5m dla 50-99% diaspor · efektywny sposób rozsiewu: lokalny, niewyspecjalizowany · + antropochoria
- średnia masa nasienia: 0.21mg · średnia wysokość rośliny: 47cm · zawleczony (chwast)

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Sisymbrium orientale L. [🔉 si·sum·bri·um or·i·en·ta·le](pl) stulisz wschodni
orientalis, -e (lat., adj.) — wschodni; oriens, -entis - wschód (słońca)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji