| ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
nazwa pozycji klucza
*alternatywy dla tej pozycji
· do pozycji w szablonie klucza:
(z)
· powrót z szablonu klucza:
(p)
|
łodyga z 5 i większą liczbą międzywęźli i zwykle więcej niż dwoma parami gałązek z kwiatami *łodygi z 3-5 członami i 0-2 parami gałązek kwiatostanowych· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Gałązek kwiatostanowych zwykle więcej niż dwie pary. M. nemorosum var. nemorosum ≡ M. n. ssp. silesiacum Ronn.
Rośliny słabo rozgałęzione, z jedną parą liści interkalarnych bywają wyróżnianie jako ssp. silesiacum. Rośliny zaczynają kwitnienie zwykle w czerwcu, w lasach liściastych, na obrzeżach lasów, w zaroślach, rzadko na łąkach. | ||
|
łodygi z 3-5 członami i 0-2 parami gałązek kwiatostanowych *łodyga z 5 i większą liczbą międzywęźli i zwykle więcej niż dwoma parami gałązek z kwiatami· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Gałązek z kwiatami tylko 0-2 pary. M. nemorosum var. praecox Štech ≡ M. n. ssp. moravicum auct. non H. Braun
Rośliny kwitnące na przełomie maja i czerwca, na łąkach. | ||
wybrane okazy · selected collections ⇈
#4
leg. Piotr Kobierski
/ok. Żar, woj.lubuskie/
#2
leg. Jerzy Kruk
/Ponidzie/
#6
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Męka/
/var. nemorosum/
#2
leg. Remigiusz Pielech
/na skraju acidofilnej dąbrowy w zbiorowisku okrajkowym, okolice Jeleniej Góry/
#4
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk, TPK/
#4
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk, TPK, Młyńska Droga/
#4
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk, TPK, Dolina Bobrów/
#1
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Raciborza/
#1
leg. Błażej Gierczyk
/las k. Dziewiczej Góry k. Poznania/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Melampyrum nemorosum [🔉 me·lam·py·rum ne·mo·rō·sum] • Melampyrum subalpinum [🔉 me·lam·py·rum sub·al·pī·num] • (pl) pszeniec gajowy
nemorōsus, -a, -um; nemoreus
(lat., adj.)
— teren (wybitnie gęsty) leśny, zaroślowy;
przymiotnik od rzeczownika nemus, -oris (n) las, gaj, zarośla; przyrostek -osus oznacza wzmocnienie cechy;
nemoreus (forma późnołacińska)
sub-, su(c,f,g)-; hyp(o)-; par(a)-
(lat., pref.)
— sub- (przed samogłoskami i większością spółgłosek), suc- (przed c), suf- (przed f), sug- (przed g); poniżej, pod, prawie, około;
· (gr.) hypo- ύπό - pod, w dole, z dołu; (lat) infra- [nie stosowane w nazwach roślin i grzybów];
· (gr.) par(a)- παρα- prawie, około, także w wyrazach złożonych w znaczeniu jak lat. spurius: fałszywy, złudnie podobny do ...
· przedrostek stosowany w epitetach zwykle dla obniżenia siły danej cechy np. suberectus - (trochę, nieco)-wzniesiony; lub wskazania niższego położenia np. subalpinum
· (gr.) hypo- ύπό - pod, w dole, z dołu; (lat) infra- [nie stosowane w nazwach roślin i grzybów];
· (gr.) par(a)- παρα- prawie, około, także w wyrazach złożonych w znaczeniu jak lat. spurius: fałszywy, złudnie podobny do ...
· przedrostek stosowany w epitetach zwykle dla obniżenia siły danej cechy np. suberectus - (trochę, nieco)-wzniesiony; lub wskazania niższego położenia np. subalpinum
alpīnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus
(nazwa geograficzna, adj.)
— alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes);
zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach;
czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór;
odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji