|
cechy charakterystyczne
Rośliny jednoroczne.
Łodyga (30)70-80(100)cm wysokości, bogato rozgałęziona, gęsto ulistniona, rzadko przylegająco owłosiona.
Górna warga kielicha głęboko dwudzielna. Korona niebieskawa do białej, rzadziej czerwonawa; zwykle poniżej 15mm długości.
Kwitnienie czerwiec-sierpień.
właściwości i zastosowanie
Takson uprawiany. [491]
⇈
🌱
Pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego.
Uprawiany głównie jako nawóz zielony; wymarza w temperaturach kilku stopni poniżej zera. Poprawia żyzność (wiąże azot atmosferyczny) i strukturę gleby.
Jako roślina paszowa uprawiany rzadko; stosuje się nasiona "słodkich" odmian tj. pozbawionych gorzkich alkaloidów.
Miejscami spotykany zdziczały z uprawy.
wysokość: 0.6 – 1 m
wymagania i uprawa
Optymalne warunki rozwoju ma na glebach średnio zwięzłych w kierunku piaszczystych, dostatecznie wilgotnych, lekko kwaśnych, w umiarkowanie ciepłych temperaturach.
Do kiełkowania wymaga wysokiej wilgotności gleby, potem radzi sobie przy jej okresowym niedoborze, wrażliwy jest tylko w okresie dojrzewania nasion.
🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:
wysiew nasion do gruntu
⇈ 🌱 🌸
wybrane okazy · selected collections ⇈
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Lupinus angustifolius [🔉 lu·pi·nus *] • (pl) łubin wąskolistny
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji