Lupinus angustifolius L. [🔉 lu·pi·nus *]

Rośliny jednoroczne. Łodyga (30)70-80(100)cm wysokości, bogato rozgałęziona, gęsto ulistniona, rzadko przylegająco owłosiona.

Górna warga kielicha głęboko dwudzielna. Korona niebieskawa do białej, rzadziej czerwonawa; zwykle poniżej 15mm długości.

Kwitnienie czerwiec-sierpień.

Pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego. Uprawiany głównie jako nawóz zielony; wymarza w temperaturach kilku stopni poniżej zera. Poprawia żyzność (wiąże azot atmosferyczny) i strukturę gleby. Jako roślina paszowa uprawiany rzadko; stosuje się nasiona "słodkich" odmian tj. pozbawionych gorzkich alkaloidów. Miejscami spotykany zdziczały z uprawy.

Optymalne warunki rozwoju ma na glebach średnio zwięzłych w kierunku piaszczystych, dostatecznie wilgotnych, lekko kwaśnych, w umiarkowanie ciepłych temperaturach. Do kiełkowania wymaga wysokiej wilgotności gleby, potem radzi sobie przy jej okresowym niedoborze, wrażliwy jest tylko w okresie dojrzewania nasion.