sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris
(lat., adj.)
— leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych;
także formy silvaticus, silvestris, silvester;
od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)